Saturday, 18 October 2008
တက္က်မ္းဆုိေသာ စာအုပ္မ်ားႏွင့္
အခုတေလာ ကြ်န္မ တတ္က်မ္းလုိ႔ ဆုိရမဲ့ စာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ၿဖစ္ေနတယ္။ ပုံမွန္အားၿဖင့္ ကြ်န္မနဲ႔ အဲလုိစာအုပ္ေတြ သိပ္ရင္းႏွွီးေလ့မရွိပါဘူး။ ကြ်န္မက ခံစားခ်က္ကုိ ဦးစားေပးတတ္သူ၊ အေၾကာင္းအရာကုိ အသားေပးတတ္သူပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မနဲ႔ သိပ္ခင္တဲ့ အသိအစ္ကုိ တစ္ေယာက္ကေတာ့ အဲလုိစာအုပ္ေတြကုိမွ အေလးေပးဖတ္တတ္သူရယ္ပါ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဖတ္ထားသလဲေတာ့ မသိဘူး။ သူစာအုပ္ေတြအကုန္လုံး မွင္နီမွင္ၿပာ မ်ိဳးစုံ၊ Highlight ေတြ အေရာင္စုံနဲ႔။ ေၿပာပုံကလည္း သိပ္ရွင္းပါတယ္။ ၿပန္ဖတ္စရာ မလုိေတာ့ေအာင္ ဖတ္ၿပီးၿပီဆုိပဲ။ အိ္မ္အေၿပာင္းအေရႊ႔နဲ႔ ေနရာအခက္အခဲေၾကာင့္ လုိခ်င္ရင္ စာအုပ္ေတြ အကုန္ယူသြားလုိ႔ ရတယ္လုိ႔ေၿပာပါတယ္။
ဘယ္လုိစာေပမ်ိဳးပဲၿဖစ္ၿဖစ္ စာဖတ္ရရင္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ကြ်န္မကေတာ့ ဝမ္းသာအားရနဲ႔ကုိ စာအုပ္ေတြ အကုန္လုံးသယ္လာပါေတာ့တယ္။ ဖတ္ေနက် မဟုတ္ေပမဲ့ ဖတ္ၾကည့္ေတာ့လည္း ေကာင္းသား။ တစ္ခ်ိဳ႔အေၾကာင္းအရာေတြက လက္ေတြ႔ၿပသနာေတြကုိ အနည္းနဲ႔အမ်ားဆုိသလုိ ထိေရာက္စြာ ကုစားေပးႏုိင္တယ္လုို႔လည္း ယုံၾကည္ပါတယ္။ အညႊန္းေတြေတာ့ မ်ားေနၿပီ။ ဖတ္ၿပီးသေလာက္ထဲမွာ သိပ္ၾကဳိက္တဲ့စာသားေလးေတြ ၿပန္ေဖာက္သယ္ခ်ပါရေစဦး။
ဝီရိယ စုိက္ထုတ္လုပ္ကုိင္ႏုိင္လွ်င္ တုိင္းၿပည္လူဦးေရ၏ တစ္ဝက္မွ်ကုိ အႏုိင္ရၿပီၿဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္ေလးဆယ္ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ ေက်ာ္တက္ႏုိင္ရန္မူ ေၿဖာင့္မတ္တည္ၾကည္သူ၊ ယုံၾကည္ခ်က္၌ စြဲၿမဲသူ ၿဖစ္ရပါမည္။
ေငြ
ေငြဆုိသည္မွာ စည္းရုိးၿခံစပ္၌ သုိဝွက္ၿမွပ္ႏွံထားရန္မဟုတ္
ေၿခြရံသင္းပင္းႏွင့္ ၿဖဳန္းတီးပစ္ၿခင္းငွာလည္း မဟုတ္
သီးၿခားလြတ္လပ္ရပ္တည္ႏုိင္ၿခင္းတည္း ဟူေသာ
က်က္သေရမဂၤလာ အလုိ႔ငွာသာ ၿဖစ္္ေခ်သည္။
ေရာဘတ္ဘန္းစ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment