ခူးခ်င္စမ္းပါနဲ႔ ႏွစ္ဆန္းခါေတာ္မီွမုိ႔
ဇေမၹာ္ရည္ေၿပေၿပလိမ္းတာပါ ခပ္သိမ္းနယ္စုံစုံတုိ႔
ပြင့္ငုံကုိလင့္ကုန္ၾကေတာ့လုိ႔ ေခါင္းၾကြကာဆာေဝေဝနဲ႔
သူလဲေလ ေလာကီသားလုိပါ့ ၾကြားခ်င္လွေပလိမ့္မယ္
တသိန္တင့္ပါဘိ တိမ္ၿမင့္ရီၿပာၿပာက
ၾကည္သာသာပင့္ေလအဖ်ားတြင္ၿဖင့္ တီတာတာပြင့္ေရႊဖူးငယ္တုိ႔
လည္ယွက္ကာ ဘယ္ညာလူးေလေတာ့ သူတုိ႔လုိဘယ္သူၿမဴးႏုိင္ပါ့
ထူးပါဘိတယ္...
တဝါဝါသကၤန္းရယ္က ကမာၻမွာဘဝင္ခ်မ္းေစတဲ့
သာသနာရႊင္လန္းေအာင္လုိ႔ တမင္မွန္းတာေပါ့ သတိသြယ္
ရည္ရြယ္ေတာ့သလား ခူးပါနဲ႔ကြယ္
ပြင့္ဖူးမွာအဝါၿခယ္၍ မာလာအလယ္မွာႏြဲ႔ခ်င္တဲ့ႏွလုံးရယ္ေၾကာင့္
ႏွစ္ဆုံးကုန္အတာဝင္သို႔ မာန္အင္ကုိဥာဏ္ဆင္ေမြးကာပါ့
အေရးအခါသာမွ ခမ်ာမွာတဂုဏ္ဆန္းရတယ္
ပန္းပိေတာက္မ်ား
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
No comments:
Post a Comment