Saturday 18 October 2008

ေမၿငိမ္း အမွတ္တရ


အင္တာနတ္ထဲမွာ အေၾကာင္းအရာတခု လုိက္ရွာေနတုန္း e-zine တခုထဲမွာ စာေရးဆရာမ ေမၿငိမ္း ေရးတဲ့ ေဆာင္းပါးေလး တပုဒ္ေတြ႔လုိက္မိတယ္။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ေတာ္ေတာ္ေလး ဝမ္းသာသြားတယ္။ ကုိယ္ၾကဳိက္တဲ့ စာေရးဆရာမ တေယာက္၊ မဖတ္ရ မၿမင္ရတာ ၾကာေနၿပီ ၿဖစ္တဲ့ စာေရးဆရာမ တေယာက္ရ႕ဲစာကုိ ၿပန္ဖတ္ရေတာ့မယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒိအခ်ိန္မွာ အလုပ္ရႈပ္ေနေတာ့ အားေတာ့မွဖတ္မယ္ဆုိၿပီး web page ကုိ save လုပ္လုိက္မိတယ္ထင္တာပဲ ။ အားတဲ့ေန႔က်မွ ဖတ္မယ္ဆုိၿပီး ၿပန္ရွာေတာ့ ဘယ္လုိမွ ရွာလုိ႔မေတြ႔ေတာ့ဘူး။ website နာမည္လည္း မမွတ္မိလုိက္ဘူး။ ၿဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိတဲ့ website ေတြကုိလည္း ၿပန္ရွာတာ ေတာ္ေတာ္စုံေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ အေၿခအေနက ထူးမၿခားနား။ စိတ္ဆုိးစရာ ေကာင္းလုိက္တာ။ ဘယ္သူ စိတ္ဆုိးရမယ္မွန္းလည္း မသိေတာ့ ကုိယ္ကုိ ကုိယ္ပဲ အၿပစ္တင္လုိက္ပါေတာ့တယ္။

ေမၿငိမ္းကုိ ဟုိးအရင္ထဲက ေတာ္ေတာ္သေဘာက်တာ။ သူရဲ့စာအေရးအသားေလးေတြ၊ တင္ၿပပုံေလးေတြက ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ YIT ေက်ာင္းထြက္ ထင္ပါရဲ့၊ တကၠသုိလ္ေနာက္ခံ ဇာတ္လမ္းေလးေတြလည္း မ်ားတယ္။ စာအုပ္နည္းနည္းပဲ ထြက္ခဲ့ဖူးေပမဲ့ ထြက္သမွ် အကုန္လုံးလည္း သေဘာက်တာခ်ည္းဘဲ။ အခု ေမၿငိမ္း အေၾကာင္းေရးေနေတာ့ သူေရးသား ဖန္တီးခဲ့ဖူးတဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေလးေတြ သူအေၾကာင္းေရးပါ၊ ငါအေၾကာင္းေရးပါ လုိ႔ ေၿပာေနသလုိခံစားရတယ္။ အဲဒိအထဲကမွ အစြဲေဆာင္ႏုိင္ဆုံး ( ကုိယ္အဖုိ႔ေပါ့ေလ ) ဇာတ္ေကာင္ေလးေတြက ပဥၥမႏွစ္ YIT ေက်ာင္းသားေလး “ထင္ေအာင္ေဇာ္” နဲ႔ သူထက္ အသက္ေတာ္ေတာ္ငယ္တဲ့ ခ်စ္စဖြယ္ မိန္းကေလး “မီ”။ သူတုိ႔ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးက ၾကည္ႏူး ဆြတ္ပ်ံခ်င္စရာ။ အဲဒိ ဝတၳဳထဲမွာ ပါတဲ့ ကဗ်ာေလးကုိလည္း ဖတ္ၾကည့္ပါအုံး။ ကြ်န္မ ခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာေလး တပုဒ္ပါ။

စုံတြဲ
တေယာက္က သူၿဖစ္ဆဲ ပန္းပြင့္ႏွင့္
လွ်ိဳ႔ဝွက္ တိတ္ဆိတ္မႈကုိ ရွက္စႏုိး ၿမွင့္တင္
ကမာၻကုိ အစဥ္စီးဆင္းမဲ့
မုိးစက္ပြင့္ရဲ့ တိမ္တတုိက္
ဒါမွမဟုတ္
ၿမစ္ၾကီး တစင္းရဲ့ တာလႊတ္ရာ
မာယာနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ လွပ
သူ႔ေန႔ေတြကုိ အစီအစဥ္ခ်လုိ႔...
အၿခားတေယာက္က
တဒဂၤ မိန္းေမာမႈမွာ
သူအေပါင္းအသင္း သူခုိင္ၿမဲ
တည္ေဆာက္ဆဲ လမ္းအသစ္
သူဒုကၡ ဓားၿမိနဲ႔
သူအေတြ႔အၾကဳံ တတိတိခြ်န္
သူတီထြင္ရာ အိမ္မက္ထဲ
အအိပ္မက္တဲ့ သူတန္ခုိးေတြ
ႏႈိးမယ့္သူ ရွာေနေလရဲ့...
သူတုိ႔မ်က္ဝန္းေပၚက ေခ်ာက္နက္ထဲ
ေတြ႔ဆုံ နစ္ၿမႈပ္ နက္ရႈိင္းၾက
တေယာက္ေမ့ေလ်ာ့မႈ တေယာက္ကုိဆြဲ
တေယာက္အေတြးထဲ တေယာက္စိိမ့္ဝင္
ေန႔စဥ္ရဲ့အစကုိ ပ်ံသန္းဖုိ႔
တေယာက္ ကမ္းပါးေပၚ တေယာက္
ေရၾကည္ၿမက္ႏုဖုိ႔
တေယာက္အေတာင္ပံ တေယာက္
တပ္ဆင္ေခ်ာ့ၿမဴၾက...
ကမာၻဦးက အတုိင္းေပါ့
ေနေရာင္ၿခည္ေတြက
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအေပၚ စူးစူးရဲရဲ
ၿဖာက်ေနဆဲ။ ။
ေမာင္နႏၵ ( ပဥၥမႏွစ္ ၿမဳိ႔ၿပ )

1 comment:

Murasaki Hime said...

ကဗ်ာေလးကုိ အရမ္းပဲႏွစ္သက္မိပါတယ္။ အခုုလုုိဖတ္ခြင့္ရလုုိ႔ေက်းဇူးပါ။