ဆရာ ခ်စ္ဦးညဳိရဲ႔စာေတြကုိ လကၤာဒီပခ်စ္သူ ဖတ္ဖူးၿပီးထဲက ေလးစားႏွစ္သက္ သေဘာက်ခဲ႔တာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ သမုိင္းဆရာမဟုတ္ပါဘူး။ ဝတၳဳေရးသူ ပါဆုိၿပီး ခံစားတင္ၿပသြားတဲ့ ဆရာပါ။ ဒီစာအုပ္ကေတာ့ နာမည္ေလးနဲ႔တင္ ႏွစ္ၿခဳိက္သေဘာက်သြားတယ္။ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္လုိ႔ ထင္လုိက္ေပမဲ့ အခ်စ္ၾကီးၾကသူေၿခာက္ေယာက္အေၾကာင္း ( ဆရာအဆုိအားၿဖင့္ အခ်စ္ၿဖင့္ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပသူေတြအေၾကာင္း ) ကုိ စုစည္းတင္ၿပထားတာပါ။ ဘယ္လုိပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဆရာရဲ႔ တင္ၿပပုံ စိတ္ကူးေလးေတြက အင္မတန္ႏွစ္သက္စရာေကာင္းပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ အခ်စ္ဆုိတာကုိလည္း ဒီလုိအနက္ဖြင့္ၿပေသးတယ္။ ေမတၱာကုိ ခ်စ္ၿခင္းဟု အနက္ၿပသကဲ့သုိ႔ ေပမဟူေသာ ပါဌ္ ကုိလည္း ခ်စ္ၿခင္းဟုပင္ အနက္ေပးၾကသည္။ ေပမအရ ခ်စ္ၿခင္းကုိ သုံးမ်ိဳး ပုိင္းၿခားသည္။
တဏွာေပမ သည္ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမအခ်င္းခ်င္း တဏွာေလာဘ၏အစြမ္းၿဖင့္ ခ်စ္ၿခင္းၿဖစ္သည္။ အလကၤာက်မ္းက ဒါကုိ သိဂၤါရဟု ေခၚသည္။
ေဂဟသိတေပမ သည္ မိဘႏွင့္ သားသမီး၊ ညီအစ္ကုိ၊ ေမာင္ႏွင့္ ႏွမ စသည္တို႔အၾကား အခ်င္းခ်င္းခင္တြယ္မႈၿဖစ္သည္။
ေမတၱာေပမ အလကၤာက်မ္းအရ ဂစၦလေမတၱာေပမ ကား အၿခားတစ္ပါးသူ၏ အက်ိဳးစီးပြား ၿဖစ္ထြန္းမႈကုိ လုိလားၿခင္း၊ မခြာမခြဲ အၿမဲအတူေနလုိၿခင္းသေဘာမရွိဘဲ ေဝးကြာ ေနရေစကာမူ ထုိေဝးကြာေနသူမွာ စီးပြားခ်မ္းသာၿဖစ္သည္ဟုသိရလွ်င္ ေက်နပ္သည္။ အတူမေနရၿခင္းအတြက္ ခက္ခဲဝန္ေလးၿခင္းမရွိ။ စင္ၾကယ္မြန္ၿမတ္ေသာ သေဘာၿဖစ္ ၿဗဟၼဝိဟာရ အမည္ကုိ ရသည္။
အဲသည့္ေနာက္ ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပသူ တစ္ အေနၿဖင့္ ေနာ္မန္သူေကာင္းမ်ိဳး တစ္ေယာက္ၿဖစ္တဲ့ ဆာဘရုိင္ယန္ ဒီဘုိးဂီးလ္ဘတ္ အေၾကာင္းၿဖင့္ စတင္ပါတယ္။ ဂ်ဴးအႏြယ္တို႔သည္ ခရစ္ယာန္သာသနာ၏ ဆူးေၿငွာက္ခလုပ္ ဟုနားလည္ ထားလ်က္ကမွ ဂ်ဴးမေလး ေရဘက္ခါကုိမွ ခ်စ္မိသည့္အၿဖစ္။ အခ်စ္အတြက္ ေၾကကြဲေသပြဲ ဝင္ရသည့္အေၾကာင္းကုိ ဆရာက လွလွပပ ေဖာ္က်ဴးတင္ၿပထားတာပါ။
ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပသူ ႏွစ္ ကေတာ့ စူဠသုဘဒၵါမိဖုရား။ ဖန္တရာေတေနေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့မွမရုိးတဲ့အၿဖစ္။
ပန္းခုိင္လု၍ ကယုကယင္ ခ်စ္တု႔ံတင္လ်က္ က်င္က်င္လည္း ေပ်ာ္ဖူးခဲ့သည္မ်ားကုိ ၾကံသည္ေစ့ေစ့ တစိမ့္္စိမ့္ ေအာက္ေမ့၍ တေငြ႔ေငြ႕ဆင္ၿခင္ ပူစကုိငင္မိလွ်င္.......ဆုိၿပီး ေၾကေၾကကြဲကြဲ အဆုံးသတ္ထားပါတယ္။
ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပသူ သုံး ကေတာ့ ေဂၚကီရဲ႕ သစၥာေဖာက္တစ္ဦး၏အေမ ပါ။ ကုိယ္ၾကီးၿပင္းေနထုိင္ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ကုိ အၿငိဳးတၾကီးတုိက္ခုိက္ေခ်မႈန္းခ်င္ေနတဲ့သားတစ္ေယာက္ကုိ ဆုံးမသုတ္သင္လုိက္တဲ့အေမတစ္ေယာက္အေၾကာင္းပါ။ အဆုံးသတ္ေလးက “ မိမိကုိယ္မိမိခ်စ္ေသာ၊ သားကုိခ်စ္ေသာ၊ အမ်ိဳးကုိခ်စ္ေသာ ကုိယ္ေၿမကုိယ္ေရ ကုိယ္ေလကုိ ခ်စ္ေသာအေမ့အခ်စ္၊ အေမေမတၱာ ထုိခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတုိ႔၏ ေလာင္ကြ်မ္းမႈၿဖင့္ သစၥာေဖာက္၏မိခင္သည္ အလင္းထိန္ဆုံး ေတာက္ပေနေတာ့သည္ ” တဲ့။
ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပသူ ေလး ကေတာ့ ရွယ္လီ၏ ပရု္ိမီးသီးယပ္ ပါ။လူသားေတြအတြက္ မီးကုိသယ္ေဆာင္လာေပးတဲ့ ပရုိမီးသီးယပ္၏ ေမတၱာအင္အားကလည္း ၾကီးမားလွပါသည္။ “ ဝိဇၹာအလင္းကုိ ခ်စ္ၿခင္း၊ လူသားတုိ႔ကုိ ခ်စ္ၿခင္း၊ ကမာၻေလာကကုိခ်စ္ၿခင္းတကာတုိ႔၏ အထြက္အထိပ္ၿဖစ္ေသာ မဟာေမတၱာဝါဒီ ပရုိမီးသီးယပ္နတ္သားသည္ အခ်စ္ကဗ်ာဆရာ ရွယ္လီထြန္းညွိကူးၿဖန္႔ေပးလုိက္ေသာ အခ်စ္တုိ႔ၿဖင့္ ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပေနေတာ့မည္သာ” လုိ႔ ဆရာက အဆုံးသတ္ထားပါတယ္။
ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပသူ ငါး ကေတာ့ နရသီဟပေတ့ ရယ္ပါ။ ထီးနန္းစည္းစိမ္ကုိ အလုိက္သင့္ပုိင္စုိးခဲ့ၿပီးေနာက္ စည္းစိမ္ယစ္မူးကာ အေပ်ာ္အပါးမက္ေမာစြာ အမ်က္ေစာင္မာန္ၾကီးစြာ ရာဂကာမဂုဏ္ထူေၿပာစြာ အသိဥာဏ္ကင္းပစြာ ရွင္သန္ခဲ့ေသာ နရသီဟပေတ့သည္ အဝိဇၹာပိတ္ဖုံးေသာအခ်စ္ၿဖင့္ ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပေနတဲ့အေၾကာင္းကုိ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ၿပထားတာပါ။
ေလာင္ကြ်မ္းေတာက္ပသူ ေၿခာက္ ကေတာ့ သူရဲေကာင္း ရာဇာဓိရာဇ္ ပါ။ သူဘဝတစ္ေလွ်ာက္က စစ္ပြဲ၊ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေတြအေၾကာင္းကုိ အဝါေရာင္မီးေတာက္၊ အနီေရာင္မီးေတာက္၊ အၿဖဴေရာင္မီးေတာက္ဆုိၿပီး ခြဲၿခားတင္ၿပသြားပါတယ္။
အားလုံးပဲ ခ်စ္ၿခင္းအားၿဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းႏုိင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment